Snycerka, orientalne, ręcznie rzeźbiony sekretarzyk

Stan wizualny godny pozazdroszczenia, pomimo upływu lat nadal wzbudza zainteresowanie wśród szerokiego grona entuzjastów ceniących drobiazgowość i ponadprzeciętny artyzm wykonania. Mebel nie wymaga wkładu finansowego, zachowany w stanie oryginalnym, naturalnie noszący ślady codziennej eksploatacji. W praktycznym i funkcjonalnym korzystaniu niezbędne są liczne przegródki i wnęki przeznaczone do przechowywania dokumentów. W oskrzynieniu umieszczone są cztery pojemne szuflady z prostymi frontami i wpustowymi uchwytami. Nad wysuwanymi skrytkami znajduje się pochyły blat do pisania, który zabezpieczono mosiężnymi zaczepami. Konstrukcja jest zwarta, składająca się z jednej formy, stabilna, zapewniająca długoletnią wytrzymałość. Dekoracje zewnętrzne są ręcznie rzeźbione, dominują krajobrazy orientalne, scenki sytuacyjne i motywy roślinne nieodłącznie związanych ze sztuką Dalekiego Wschodu. Moda na "chińszczyznę" rozpoczęła się około XVII wieku i związana była z ustanowieniem Kompani Wschodnioindyjskich przez kraje Europy Zachodniej. Importowano meble, parawany, szkatułki, porcelanę ale najbardziej cenione i poszukiwane były wyroby z laki, którą po raz pierwszy wykorzystano w Czungkuo w IV w. p n.e.. Żywica z drzewa "Rhus verniciflua" była barwiona w kolorze czarnym, zielonym, czerwonym, kremowym i nadawała się do dalszego precyzyjnego reliefowania. Artyści chińscy z prowincji Guangdong nakładali od kilkudziesięciu do nawet kilkuset warstw laki na przedmiot wykonany z drewna lub na podkład z tkaniny, który był naklejany na ozdabianą powierzchnię. Każda warstwa musiała zostać dokładnie osuszona i spolerowana przed nałożeniem kolejnej. Podkład, który został przygotowany tradycyjną metodą mógł być ponownie malowany, rzeźbiony lub inkrustowany płytkami masy perłowej ewentualnie złota płatkowego.